Atarita ekibi olarak #4vs1 konseptimizin ikinci içeriği olan Ready or Not incelemesiyle karşınızdayız. Bir oyunu dört kişi birlikte oynayıp incelediğimiz ve herkesin görüşlerine yer verdiğimiz serinin yeni konuğu, taktiksel strateji oyunları arasında en popüler olanlardan Ready or Not oldu. Ekibimiz ile oyunu deneyimledik, bütün görevleri yaptık, bazen kahkahalara boğulup bazen ise odaklanıp işi bitirdik ve karşınızdayız. Oyun henüz erken erişimde olduğu için puanlama yapmadık ancak görüşlerimizi aşağıdan okuyabilirsiniz.
Kimseye güvenimizin kalmadığı oyun: Ready or Not
Atakan Gümrükçüoğlu
Ready or Not, bana 2005 senesinde çıkan SWAT 4’ü anımsatmayı başardı. Döneminin en iyi taktiksel-elimine et oyunu olan SWAT 4’ün izleri bende halen daha kalmış olacak ki, Ready or Not’ı pek bir beğendim. Eksikleri var mı? Elbette var. Ancak bu eksiklikler onun kötü bir oyun olduğu anlamını taşımıyor.
Öncelikle şunu söylemem gerekir ki, oyunu ekipçe oynamak sandığınızdan çok daha zevkli. Tek başınıza zaten zevk alamayacağınız bariz açıkken, zorluğuyla da başa çıkmanız pek mümkün olmayacaktır. Ready or Not, tamamen taktiksel ve takım oyununda ibaret. Belirli bir bölge veya haritaya breach-bang-clear, yani bölgeye sız ve kontrol altına al oyunu olan yapım, sizlere aynı zamanda birçok silah çeşitliliği de sunmayı ihmal etmiyor. 15’e yakın farklı silah, bomba çeşidi, zırh seçeneği ve yan taktiksel silahlar olmak üzere çeşitliliğini beğendiğimi söylemem gerek. Yani oyun sizi tüysüz kalmış bir tavuk gibi ortada bırakmamayı çok iyi biliyor.
Harita tasarımları ve bu haritalarda konum alarak ilerlemek oldukça zevkli. Özellikle yanınızda Atarita ekibi gibi işinin ehli oyuncular yer alıyorsa çok daha zevkli bir konuma çıkacağından eminim. Kontrol altında ilerlemek, ekip ile haberleşerek gerektiğinde gruplara ayrılmak ve mümkün olan en az zaiyat ile görevleri tamamlamak çok eğlenceli. Nitekim aynı şeyi yapay zekalar için söylemem pek mümkün olmayacak. Oyundaki yapay zekalar -yani düşmanlar- oldukça zorlu ve bu zorluk bir müddet sonra oyun zevkinizi de baltalamaya başlıyor. Sürekli kafadan vuran, ağır hasarlar veren ve ayak sesi bile çıkarmadan dibinizde biten düşmanlardan yorulacaksınız.
Ayrıca oyunun halen erken erişimde yer aldığını söyleyelim. Bu sebeple henüz optimizasyon konusunda da kendisini biraz geliştirmesi gerekiyor. Yine de ben oyunu çok sevdim ve ekipçe oynadığım her dakika keyif almayı başardım. Erken erişimden çıkma sürecinde oyunun zam yeme ihtimali olduğunu da söyleyeyim.
Eren Eroğlu
Ready or Not aslında epey uzun zamandır denemek istediğim ve takip etmekte olduğum bir yapımdı. Arkadaş gruplarının organize olamaması, bir türlü fırsat bulunamaması derken bir türlü bu yapıma bir şans verememiştim. Tabii Ready or Not ile hikâyemiz burada bitmedi. Sevgili ekip arkadaşlarım ile oyunu oynama fırsatı buldum ve bunca bekleyişe kesinlikle değdiğini söyleyebilirim. Ready or Not, sunduğu taktiksellik ve hata affetmeyen yapısıyla birlikte gerçekten epey sürükleyici ve aksiyon dolu bir deneyim sunuyor. Bu da kafa dengi bir dörtlü için inanılmaz bir deneyim demek oluyor. Oyunun mevcut yapısı hataları pek affeden türden değil. Öyle ki en ufak yanlış hareketinizde oyun sizi cezalandırıyor ve yapay zeka gerçekten şaşırtabiliyor.
Neyse en iyisi daha fazla taktiksellikten bahsetmeyeyim çünkü burada bu konuyu ele alacak son kişi olabilirim. Ekibin John Wick’i gibi bam-güm her kapıyı tekmeleye tekmeleye, patlata patlata ilerledim. Genel olarak ayrı takıldım ve düşmanlara çok çektirdim. Tabii bizimkilere daha da çok çektirdim dersem yanlış olmaz herhalde. Buradan en az 78 kere düşman sanıp yanlışlıkla avladığım sevgili ekip arkadaşlarımdan özrümü de dilemiş olayım. İşin eğlencesi de orada çıktı aslında. Artık haritada saklanıyorlardı falan. Şaka bir yana Ready or Not gerçekten tam bir ekip işi ve çok keyifli. Fiyatı da epey uygun. Kafa dengi iki üç dostunuz varsa kaçırmayın derim.
Alparslan Gürlek
Ready or Not, dostun düşmanın belli olmadığı, tüm dünyaya karşı yapayalnız hissettiğim bir oyun oldu. Ekip arkadaşlarımın hepsi en az birer kez beni vurdu… Şaka bir yana, oyun gerçekten fazlasıyla gerçekçi ve kafa dengi bir ekiple içerisine daldığınızda da inanılmaz keyifli. Bölümler stratejik yönleri düşünülerek gayet iyi tasarlanmış, giriş çıkış bölgeleri güzel hesaplanmış fakat bazı eksiklikleri var.
Mesela düşmanları bulabileceğiniz yerleri aşağı yukarı kestirmeye başladığınızı düşündüğünüzde, haritada dolaşabildikleri gerçeği suratınıza tokat gibi çarpıyor. Arkanızdan dolaşıyor, bir yerde pusuya yatıyor ve sizin keklik gibi kucaklarına düşmenizi bekliyorlar. Yapay zeka acımasız ancak kusursuz değil. Aynı zamanda eğer yeterince ateş gücünüz varsa düşmanları öldürmeden, korkutarak ya da yaralayarak tutuklayabilme seçeneğiniz de daima bulunuyor.
Oyunu oynarken eğlencenin bittiği, işlerin can sıkıcı ve gereksiz uzadığı yerlerden birine örnek verecek olursam, haritadaki bulmanız gereken nesnelerin yerini aramak olduğunu söyleyebilirim. Hani uzun uzun bir şeyleri arar, sonra da gözünüzün önünde olduğunu fark edersiniz ya! Bu oyunda öyle bir şey söz konusu değil. Ekiple bazı bölümlerde bütün objektifleri tamamlayıp sadece bir nesnenin peşinden dört kişi haritayı turladığımız zamanlar oldu. Diğer objektifleri 30 dakika gibi bir sürede bitirip bir o kadar da bulmamız gereken nesnelerle uğraştık diyebilirim. Sanki bu görev, diğerleri kadar önemli olmasa ve daha hızlı şekilde bulunabilse eğlencenin çıtası hiç düşmeyecekmiş gibi hissettim.
Mermiyi namluya sürdükten sonrasına geçecek olursak, bu konuda şansımın pek yaver gitmediğini söyleyebilirim. Öyle ki takım arkadaşlarımdan bana el bombası atan, muazzam yetenekli şekilde iki kaşımın arasına kurşun indirenler oldu. O sırada gülüp geçtik tabii ama size hemen burada şikayet etmeliyim, şiddet gördüm… Koçbaşı ile bile vurdular bana, ilerleyen paragraflarda göreceksiniz. İşin şakası bir tarafa, o anlarda bile İnanılmaz eğlendim.
Eğer kafa dengi arkadaşlarınız varsa ve beraber eğlenmek için bir oyun arıyorsanız, kesinlikle doğru yerde olduğunuzu söyleyebilirim. Ancak irili ufaklı optimizasyon sorunları olduğunu söylemeden de geçmeyeyim. Yani oyunu satın almadan önce Ready or Not sistem gereksinimlerine mutlaka göz atın.
Atıf Doğan Özcan
Muhteşem ekip ile beraber bu seferde Ready or Not denedik ve yine oyun analizinden çok bizim selamız okundu. Silahlar, mekanikler, düşmanlar, ekipman çeşitliliği derken ilk elin günahı olmaz dedik ama o ilk el neredeyse 4-5 ele çıktı bizde… Neyse, gelelim oyuna!
Arkadaşlarınız ile birlikte oynayabileceğiniz, koordinasyonu sağladığınız zaman ise 3 kat eğlenebileceğiniz bir yapım. Oyunda yer alan haritalar şimdilik az ama ilerleyen süreçte yenileri eklenecek gibi görünüyor. Her haritada kendisine özgü can alıcı noktalar mevcut. Mesela bir haritada uyuşturucu kaçakçısının evine baskın yapıyoruz, adamın köstebek yuvası gibi tünelleri ve farklı bir noktada olan bir de gizli deposu vardı. İşte bu tarz ufak detaylar oyundaki adrenalini yükselten en önemli ana etmenler.
Asıl konumuz ise düşmanlar. Abi adamlar gâvura vurur gibi vuruyorlar, resmen hiç acımıyorlar. Bazen tek atışla bizi indiriyor, bazen ise uzatıp tadını çıkarıyorlar. Ancak oyunda, düşmanın dahi bilmediği içimizde biri vardı ki sağ olsun bizi düşmana gerek kalmadan sessizce kafamıza birer kurşun sıkarak öldürüyordu. Kim o diyecek olursanız büyük bir ihtimalle bu yazının üst paragraflarında yer alan Eren “Erick” Eroğlu elbette. Ekipçe sona ulaştığımız harita neredeyse çok az, Eren’in bizi vurup devam ettiği harita ise saymakla bitmez. Kapı kırmak için kullanılan koçbaşı ile arkadaşınıza vurduğunuzda, arkadaşlarınız da ölüyor bunu unutmayın sakın ben test ettim ve onayladım, direk ölüyor ekip arkadaşınız.
Uzun lafın kısası oyun ekip ile oynadığınız ve iletişimde eksiksiz olduğunuz zaman tadından yenmeyen bir ortama dönüşüyor. Şimdiden herkese iyi oyunlar.
